To nie jest wpis o magii. To są słowa o tym dlaczego warto iść za głosem serca. Bo dobra wiadomość jest taka, że każdy z nas ma w sobie talent. Jedyne co musimy zrobić to go odkryć i sumiennie pielęgnować. Po 15 latach już to wiem.
Talent – o co właściwie chodzi?
Z definicji talent to wrodzona predyspozycja przejawiająca się ponadprzeciętną aktywnością w danej dziedzinie (liczenie, logiczne myślenie, pisanie, granie na instrumencie, śpiewanie, malowanie, bieganie itd.) lub zdolnością do szybkiego uczenia się jej. Co w konsekwencji prowadzi do odczuwania przyjemności z faktu, iż daną czynność wykonujemy (taaak! wszyscy kochamy stan flow).
Wyniki badań naukowych pozwalają wnioskować, że talent może być wrodzony, ale oprócz niego liczy się długoletnia praktyka. I to jest budujące. Kiedy trenowałam taniec towarzyski, trenerzy powtarzali, że talent to zaledwie 10% sukcesu, 90% to ciężka praca. Uważam, że w kwestii zdolności manualnych i tak zwanej artystycznej smykałki jest dokładnie tak samo!
A teraz zastanów się: Co lubiłeś/aś robić najbardziej w dzieciństwie?
I odpowiedz sobie: Dlaczego teraz już tego nie robisz?
To powyższe pytania doprowadziły mnie do miejsca, w którym obecnie jestem. Przyznaję, nie było łatwo. Bo skoro od zawsze lubiłam rysować, to dlaczego po 10 urodzinach przestałam spędzać w taki sposób swój wolny czas? Być może przyczynę można upatrywać w systemie edukacji – „lepiej weź się za naukę matematyki!” (o tym pisałam więcej tutaj), chęci spełniania oczekiwań innych osób, w wątpliwościach („po co Ci to?”) lub każdemu dobrze znanym „nie mam czasu”.
Odkryj w sobie talent!
Do regularnego treningu rysowania powróciłam po 15 latach. Dużo? Zdecydowanie. Nie chcę pisać o tym co było, ani tym bardziej, że żałuję tego czasu. Chcę podzielić się z Wami momentem, który okazał się być przełomowy i odwrócił do góry nogami moją rzeczywistość. Cóż to takiego? Kurs angielskiego. Pierwsze zajęcia, nowi ludzie i konieczność przełamania bariery językowej. Kiedy padło w moim kierunku tak banalne pytanie „Co lubisz robić w wolnym czasie? Jakie jest Twoje hobby?” – zdębiałam. Bo przecież w wolnym czasie lubię oglądać seriale, słuchać muzyki i czytać książki, ale żeby to było moje hobby, no nie powiedziałabym. I jak piorun, nagle mnie uderzyło, że przecież zawsze lubiłam rysować i to na pewno jest moje hobby! Wypowiedzenie na głos, wśród obcych, dwóch magicznych słów: lubię rysować, zadziałało terapeutycznie i pozwoliło mi uwierzyć, że to jest to czego od dawna mi brakowało.
Od tego momentu minęło 18 miesięcy. Pięknych, długich godzin spędzonych nad kartką papieru, nad płótnem, nad wszelkimi pracami manualnymi. Z kredkami, farbami, pędzlami i nożyczkami w dłoni. Między pracą etatową a snem, w weekendy i święta.
Pielęgnuj to, co sprawia Ci radość
Świadomość tego co sprawia nam przyjemność, staje się pasją, to połowa sukcesu. Nasze dzieła nie są wybitne? I bardzo dobrze! To podstawa by się rozwijać i nie spocząć na laurach. Warto pamiętać, że sukces to mieszanka otwartości, ciekawości, wytrwałość, codzienna praca i gotowość ponoszenia licznych kosztów – w tym również tych psychicznych. Nie bójmy się porażek, nieudanych prac, złych proporcji – każdy błąd to cenna lekcja, którą warto podjąć.
